Allahııımmm, nihayet bilgisayarıma kavuştum dostlar. Laptopum bir haftadır benden uzaktaydı. Bu sefer fanı bozulmuştu. Garantisi de geçmiş olduğundan servislere düştüm. Tahminim, kedi bilgisayarın şu sıcak hava üfleyen yerlerine poposunu dayadığı için cihazı tıkadı:). Neyse, şimdi güldür güldür çalışmakta, çok şükür.
Geçen hafta eski dostum Çito ile Zorlu Center'da sahnelenen efsanevi Cas müzikaline gittik. Lazer ameliyatlardan evvel ikimiz de küp gibi miyop olduğumuzdan, en önde oturma konusunda hassasiyetimiz var. Bu sefer de paraya kıyıp bildiğin sahnenin dibinden yer almıştık. (aslında o kadar sahne tozu yutacağımız bilsek azıcık geriden alırdık ama olsun:) )
Salon çok güzeldi, beğendim. Vestiyer ücretsizdi, oyun program kitapçığı daücretsiz dağıtılıyordu. Önemli ayrıntılar bunlar. Ayrıca ortada soru soracak görevli aramadık hiç, nereye baksak bir tane vardı:)
 |
| Zorlu Center PSM |
 |
| Sahne tozu yuttuk:) |
Dekor pek sevimli ve kullanışlı idi. Kedilerin inip çıkacakları, uzanıp yuvarlanacakları detaylarla süslenmişti. Orkestra ise sahnenin arkasında kalmış. Bütün gösteri canlı çalınıyor ve söyleniyor. Muazzam bir başarı.
Uvertür çalarken karanlığın içinden sarı-yeşil gözler kırpmaya başladı. Bir sürü, bir sürü minik kedi gözü:) Sonra salonun içinden pıtır pıtır kediler gelmeye başladılar. Zaten oyun esnasında da seyirci arasında dolaşıyorlar. Önlerde oturmaya gerçekten değdi anlayacağınız. Bu harikulade renk ve müzik cümbüşünün içinde idik adeta.
Oyuncuların her biri vücuduna yapışan farklı renkte kostümü ve kuyruğu ile nefis görünüyordu. Bembeyaz, tekir, sarman, siyah beyaz.... Boy boy, renk renk kediler! Hepsinin makyajı harikulade idi, her biri ayrı kedi özellikler taşıyor idi ve misal bir dansçı kenarda durup sahnede olanı izlerken bile kuyruğunu sallıyor, patisini yalıyor, hiç olmadı hıssslıyordu:) Müzik, şarkılar, danslar harikulade idi dostlar. Kendimden geçip ağzım açık izledim gösteriyi.
Aşağıdaki fotoğraflar Cats müzikalinin resmi Facebook sayfasından, Zorlu'daki performanstan kareler:
Cats, bir kedi kabilesinin (jellicle cats), şefleri ihtiyar Deuteronomy'i eğlendirmek için anlattıkları hikayelerden oluşuyor. Her bir kedinin hikayesi tabii şarkılarla, danslarla süslü. Bir de yıllar evvel kabileden ayrıldığı için dışlanan Grizabella var ki, o da bu gece geri dönmüş. O meşhur Memory şarkısını bu kedi söylüyor işte ve sesi inanılmaz. Etrafta cam, ayna filan olsaydı çatlardı, tüylerim ürperdi kadının yorumundan.
Ara olduğunda, ihtiyar Deutronomy'i oynayan aktör sahnede kaldı. Çoluk çocuk gidip imza aldılar, çok hoş bir davranıştı bence:) Ya da belki o yürüyen halı kostümüyle kulise gitmek istememiştir, ne bileyim.
Finalde ise olanlar oldu. Deuteronomy, Grizabella'ya bir yaşam hakkı daha vermişti. Bu esnada sahneden yukarı uzay gemisi gibi birşey havalandı ve de bütün sahneyi beyaz bir bulut kapladı. İşte biz de, en önde oturduğumuz için bu duman bulutunun altında kaldık, deli gibi sahne tozu yuttuk dostlar:)))
Çıkışta çok gaza gelmiş olacağım ki, parama kıyıp bir Cats cd'si aldım. Telefona yükleyip dinlerim artık işe gidip gelirken. Olmadı benim kediyle evde sahneye koyarız:)
Yaşasın dünyanın tüm kedileri!
xo xo
0 Yorumlar